13 Temmuz 2010 Salı

Gülücüklerde lekeler

Sensizlik kemiriyor içimi,
tane tane akıyorsun gözlerimden
ve ben alıkoyamıyorum kendimi, silmeye seni.
Ruhum duvarlarından sızıyor sessizce,
çığlıklarını duyuyorum,
tıkıyorum kulaklarımı...
Leke yapıyorsun yanaklarımda,
söküp atamıyorum seni kendimden,
duvarlarında yaşıyorum çünkü.
Sormuyorum kendime
neyle yaşatıyorsun beni,
belki de kirpiklerin de yaşıyorum senin.
Sen ağladıkça ben de ağlıyorum
ve çıkamıyoruz birbirimizden.
Kirleniyor yanaklarımız,
ve biz mutlu bir rolde oynayan iki çift misali
gülüyoruz kendimize.
Ağlamak isterken gülüyorum,
gülücükler taşıyor duvarlarından,
sonra soluyor yavaş yavaş...
Ağlıyorsun sen de sessizce
kendine...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder